Ev alma komşu al demişler… şimdi düşünüyorum da kim yüzelli bin tl ye bir komşu satın alır ki? Yada çıtayı biraz daha yükseltip ‘amaann 200 olsun dublex olsun’ diyebilir ki?
Evde kıtır kıtır kesseler kafasını uzatıp eşikten bakmayacak, haftalarca görünmesen ‘ah komşum nerelerdeydin, öldün mü, kaldın mı’ demeyecek o kadar çok komşu var ki. İşte öyle komşuya dublex değil triplex bile olsa bir tl dahi fiyat biçemezsin…
Ama komşu önemli. Bir milyon tl param olsa; bir artı bir, balkonlu, geniş mutfaklı bir komşu alabilirim yüzbin tl ye. Mütevazi olmak lazım, önemli olan el becerisi, yürek genişliği…Ve bu kişi dünya üzerinde eşine bile rastlayamayacağım üst kat komşum gibi olsun isterim.. şuan yediğim nefis yaprak sarmalarını ve etli nohutu ona borçluyum nede olsa.
Hatunun küçük çocukları var ve devamlı evinde kekler börekler pişiyor... baktım ki bana getirmiyor, plan yapmaya başladım gece gündüz. Bütün yaz boyunca değerli komşumu ve bütün sülalesini ağırladım o güzelim canım bahçemde. Yaramaz çocuklarının güllerimi koparmasını, çileklerimi ezmesini (ki ben onları reçel yapacaktım), erik ağacıma dalmasını sonsuz bir sukunetle izledim. En güzel çay bardaklarımı bu uğurda feda ettim. Çocukların evime ot, toprak taşımasını, komşumun sigara izmaritlerini bahçeye atmasını görmezden geldim. Sabretmeliydim, biliyordum.. bunlar bana yol su olarak geri dönecekti nasılsa. Çocuklarına ısmarladığım dondurmalar, cipsler de işin maddi boyutuna giriyor ki hiç bahsetmeyelim..
Hatta sırf komşuma yaranabilmek için tarhana bile yaptım onlarla.kışın içimi ısıtacak çorbalar aşkına..
Sonuçta benim bu riyakar hallerim, bencil duygularım ve özlemini duyduğum börekler için katlandıklarım, farkına varmadan komşumla aramda bir köprü oluşturmuş bile… bir yıl içinde kendime güzel bir komşu, dost, abla edinebildim.
Ve ben sabrın selamete ulaştığının canlı tanığı olarak komşumun her gün beni beslemesine minnetle izin veriyorumJ